در قرون شانزدهم و هفدهم، عروس ها بیشتر از بهترین لباس های خود در مراسم عروسی استفاده می کردند.
عروس از پارچه های چشم نواز در رنگ ها و بافت های مختلف برای لباس هایی که در مراسم عروسی به تن داشتند استفاده کردند.
آنها همچنان در زندگی روزمره خود از این لباس عروس زیبا که تقریبا هر رنگی هستند به جز سبز استفاده می کنند.
فقط اشراف این تجمل را داشتند که برای مراسم عروسی خود لباس مخصوصی تهیه کنند. تا قرن نوزدهم، عروس‌های خانواده‌های اصیل لباس‌های عروس می‌پوشیدند که از پارچه‌های مجلل و با رنگ‌های نقره‌ای و قرمز تشکیل شده بود.
در طول تاریخ لباس‌های عروس، لباس‌های عروس در فرهنگ‌های مختلف همیشه به‌طور متمایز طراحی شده‌اند.
لباس عروس سفید امروزی هنوز در یک سنت عمیق و پذیرفته شده باقی می ماند و همچنین برای بسیاری نشانه ای از اخلاق خوب و بیان درستی است.
میلیاردها دختر جوان در سرتاسر جهان رویای خود را در یک لباس عروسی سفید و زیبا، قبل از ملاقات با همسری که می توانند با آنها ازدواج کنند، در سر می پرورانند.
سنت پوشیدن انگشتر که نماد ازدواج است با لباس عروس بر اساس اعتقادات مصریان باستان است.
2800 سال پیش، کسانی که در مصر زندگی می کردند معتقد بودند که اجسام دایره ای و حلقه ای شکل نشان دهنده بی نهایت هستند، زیرا آنها نقطه شروع و پایانی ندارند.
حلقه ای که در عروسی پوشیده شد نمادی بود که این ازدواج برای همیشه ماندگار خواهد بود. بعدها این اعتقاد به یک سنت تبدیل شد و از طریق رومیان در سراسر جهان گسترش یافت.
در حفاری‌های باستان‌شناسی، حلقه‌های ازدواج بسیار جالبی که در عروسی‌های مربوط به آن دوره‌ها استفاده می‌شد، پیدا شد.
در مصر باستان، عروس ها لایه هایی از پارچه کتانی سفید چین دار روی آن ها می پوشیدند.
از آنجایی که رنگ سفید نشان دهنده جشن در یونان است، عروس ها در مراسم عروسی خود لباس هایی از پارچه سفید می پوشیدند تا نشان دهنده شادی خود باشند. در روم، عروس‌ها لباس‌های سفید می‌پوشیدند که به خدای ازدواج و زایمان تقدیم می‌شد.
