چرخه ای بودن شرکت چمدان سامسونت : با زمان کافی طولانی ریسک چرخه ای در صورت وقوع کمتر و بیشتر در مورد زمانی است که اتفاق بیفتد. اگر یک رکود ادواری در 5 سال آینده رخ دهد، سامسونت احتمالاً خوب خواهد بود و منجر به کاهش دائمی سرمایه نمی شود، بلکه منجر به تاخیر در درک ارزش واقعی کسب و کار می شود.
اگر فردا اقتصاد جهانی از بستر خارج شود در حالی که سامسونایت 3.2 برابر EBITDA در ترازنامه خود دارد، می تواند داستان متفاوتی باشد.
بدیهی است که چمدان با سفر مرتبط است، که به شدت با هزینه های اختیاری مرتبط است. حتی در جنبه تجاری، شرکتها تمایل کمتری به سفر کارکنان خواهند داشت و ترجیح میدهند کنفرانسهای ویدئویی یا تماس داشته باشند.
در اوج بحران مالی، در حالی که سامسونت یک تجارت مدیریت شده بسیار بدتر از امروز بود، فروش 17.5 درصد کاهش یافت، حاشیه ها کاهش یافت و به طور کلی کسب و کار آسیب دید.
اگر افت 15 درصدی در فروش را که تا دو سال بعد بدون بازگشت به دنبال آن، همراه با انقباض 200 واحدی در حاشیه سود ناخالص (که هرگز بهبود نمییابد) و 100 واحد در ثانیه اهرم عملیاتی منفی در SG&A فرض کنیم، سامسونایت هنوز اجباری با مشکل مواجه نیست. استهلاک بدهی، به ویژه با 476 میلیون دلار ظرفیت هفت تیر و 370 میلیون دلار پول نقد در حال حاضر در ترازنامه.
ساختار هزینه خرده فروشی نادرست مدیریت شده: با تغییر بیشتر سامسونت به سمت مدل خرده فروشی، ساختار هزینه آنها تغییر خواهد کرد. از طریق باز کردن فروشگاههای خردهفروشی بیشتر متعلق به شرکت، این کسبوکار بخش بزرگتری از هزینههای ثابت را در ساختار هزینهای که تا حد زیادی متغیر است، وارد میکند.
با نگاهی به ساختار هزینه موجود، اکثر محصولات در حال حاضر از آسیا برون سپاری می شوند، در حالی که درصد کمی از چمدان های سخت در داخل تولید می شود. هزینه اصلی دیگر هزینه های توزیع است که در درجه اول متغیر است.