تصور یک پزشک، پرستار، منظم بدون کت سفید یا یونیفرم تخصصی دیگر برای ما دشوار است. با این حال، ما به این فکر نمی کنیم که یک پزشک باید چه لباسی بپوشد همانطور که اتفاقاً بسیاری از پزشکان به آن فکر نمی کنند.
اما دمپایی طبی اصل که یک کارمند پزشکی در زندگی روزمره می پوشد اغلب برای کارهای طولانی و سخت در بخش مناسب ایست.
این امر به ویژه برای کارکنانی که مجبورند برای مدت طولانی بایستند یا دائماً در طول روز کاری راه بروند صادق است.
اکثر پزشکان روی پای خود شیفت خود را می گذرانند، بنابراین موضوع تهیه کفش های تخصصی بسیار مرتبط است. تفاوت کفش برای کارکنان پزشکی چیست؟
کفش های مخصوص پزشکان:
کفش ها باید سبک باشند. در شرایطی که پاها در طول روز استرس جدی دریافت می کنند، هر گرم وزن کفش می تواند نقش داشته باشد.
توزیع مناسب بار ضروری است. برای این کار کفش های طبی باید دارای کفی فنری و همچنین کفی ماساژور ارتوپدی باشد که خطر ابتلا به صافی کف پا را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
پا در کفش باید به درستی ثابت شود. معمولا برای این کار از تسمه های مخصوص استفاده می شود.
کفش ها نباید لیز بخورند. یک زیره لاستیکی مورد نیاز است که به لطف آن می توانید با اطمینان پای خود را روی کاشی ها و کاشی ها قرار دهید.
نیاز به تهویه خوب بنابراین، ساخت کفش به موادی نیاز دارد که اجازه عبور هوا را بدهد. بهترین گزینه چرم طبیعی یا جایگزینی است که از نظر پارامترهای اساسی با پوست هماهنگ باشد.
پوشیدن و درآوردن کفش نباید به تلاش بی مورد نیاز داشته باشد، دمپایی نباید تنگ باشد و انگشتان را فشار دهد. در عین حال، البته کفش های خیلی گشاد که از پا لیز می خورند نیز مجاز نیستند.
تمام الزامات بالا توسط پاپوش های ارتوپدی برآورده می شود، به همین دلیل است که آنها یک گزینه کلاسیک برای کفش های کادر پزشکی هستند.
آیا پاپوش طبی زنانه و مردانه متفاوت است؟ ممکن است تفاوت های قابل توجهی وجود نداشته باشد، با این حال، مدل های زنانه اغلب با یک پاشنه کوچک به طور متوسط 3 سانتی متر و مدل های مردانه با کفی صاف ساخته می شوند.
علاوه بر این، کفش های مردانه معمولا از نظر طراحی سخت گیرانه تر هستند.
