پودر لباسشویی نوعی صابون است که برای شستن لباس استفاده می شود.
ماشین‌های لباسشویی مدرن مجهز به کشوها یا محفظه‌هایی هستند که افراد می‌توانند پودر لباسشویی را در آن قرار دهند.
پودر داخل ماشین لباسشویی نظیر پودر لباسشویی اکتیو با آب ترکیب می شود و محلول شوینده موجود در پودر کثیفی و لکه را از لباسشویی پاک می کند.
پودر لباسشویی معمولاً حاوی آنزیم هایی مانند پروتئازها و آمیلازها است که با تجزیه مولکول های کثیفی تمیز می شوند.
آب بسیاری از میکروب‌ها را از بین می‌برد و همچنین می‌تواند کثیفی را از لباس‌ها و دیگر انواع لباس‌ها پاک کند، اما آب داغ نیز می‌تواند باعث محو شدن رنگ‌ها و چروک شدن بیش از حد لباس شود.
آب گرم و سرد کمتر به مواد مصنوعی آسیب می رساند، اما در از بین بردن کثیفی و کشتن میکروب ها کمتر موثر است.
علاوه بر این، آب سخت که حاوی سطوح بالای مواد معدنی است، نسبت به آب نرم تأثیر کمتری بر آلودگی و لکه‌ها دارد. پودر لباسشویی بدون در نظر گرفتن دمای آب یا محتوای مواد معدنی، آلودگی و لکه ها را از بین می برد.
آنزیم‌ها پروتئین‌هایی هستند که می‌توانند به عنوان کاتالیزور برای ایجاد واکنش‌های بیوشیمیایی مورد استفاده قرار گیرند و اندام‌های حیوانی را قادر می‌سازند مولکول‌هایی مانند ذرات غذا را تجزیه کنند و امکان هضم را فراهم کنند.
در سال 1913، یک دانشمند آلمانی به نام اتو روم شروع به آزمایش اثرات آنزیم های موجود در صابون لباسشویی کرد.
او ابتدا از یک آنزیم پروتئولیتیک استفاده کرد که آن را از پانکراس حیوانات استخراج کرد.
این آنزیم یک واکنش شیمیایی ایجاد کرد که باعث جدا شدن ذرات کثیفی از پارچه و سایر مواد شد، اما او متوجه شد که این فرآیند باعث ایجاد لکه هایی نیز می شود.
از زمان آزمایش‌های اولیه روم، بسیاری از دانشمندان و شرکت‌های شیمیایی دیگر انواع دیگر آنزیم‌ها را به‌عنوان مواد شوینده مؤثرتر دریافته‌اند.
